Əndə-məndə sözü Azərbaycan dilində yersiz, əsassız, artıq-əskik, boşboğazlıqla danışmağı bildirir. Bu, sadəcə "çox danışmaq" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Sözün mənasına "mənasız danışmaq", "sözünü düzgün seçməmək", hətta "yalan danışmaq" kimi mənalar da əlavə oluna bilər. "Əndə-məndə danışmaq" ifadəsi, danışanın sözlərinin dəyərsizliyini, fikirlərinin səpələnməsini və dinləyicidə heç bir təsir yaratmamasını vurğulayır.
Misal olaraq verilən "Pulsuz rəncbər atar bir fitə ortası dəlik; Əndə-məndə desə, ombasına beş-on da təpik" beytinə diqqət yetirək. Bu beyt, "əndə-məndə" danışmanın nəticəsini kəskin şəkildə göstərir. Pulsuz işləyən, heç bir dəyər yaratmayan bir rəncbər kimi, əndə-məndə danışan şəxs də özünün və sözlərinin dəyərsizliyini göstərir. Ona görə də, mənasız danışığına görə cəzalandırılır – "ombasına beş-on da təpik". Beyt, sözün mənasını konkret bir obraz vasitəsilə daha aydın və yaddaqalan edir.
Ümumiyyətlə, "əndə-məndə" sözü Azərbaycan dilinin canlı və ifadəli sözlərindən biridir. O, sadəcə lüğəvi mənası ilə kifayətlənmədən, mədəni və sosial kontekstə görə müxtəlif çalarlar əldə edə bilir. Bu sözün istifadəsi, danışanın danışığına mənfi qiymət verdiyini göstərir və müəyyən bir tənqidi özündə əks etdirir.