Ənənə (ərəbcədən) – uzun illər ərzində, bəzən əsrlərlə formalaşaraq nəsildən-nəslə ötürülən, bir xalqın, cəmiyyətin, qrupun həyat tərzini, davranışlarını, inanclarını, dəyərlərini və ya vərdişlərini əks etdirən davamlı adət, qayda, norma və ya praktikadır. Bu, sadəcə adət-ənənələr məcmusu deyil, həm də bir xalqın özünüifadəsinin, tarixinin və mədəniyyətinin əsas daşıdır. Ənənələr şifahi və yazılı mənbələr vasitəsilə, həmçinin təcrübə yolu ilə öyrənilir və nəsildən-nəslə ötürülür.
Ənənələrin tərkibinə dini ayinlər, bayram və mərasimlər, sosial normalar, etik qaydalar, sənət formaları, ədəbiyyat, musiqi, aşpazlıq, geyim üslubları və s. daxil ola bilər. Onlar cəmiyyətin sosial strukturunun, mənəvi dəyərlərinin və dünya görüşünün təzahürüdür. Ənənələr zamanla dəyişə və inkişaf edə bilsələr də, öz əsas xüsusiyyətlərini, mahiyyətini qoruyub saxlayırlar. Bu dəyişikliklər bəzən xarici təsirlərdən, sosial və iqtisadi dəyişikliklərdən, eləcə də cəmiyyətin özünün inkişafından irəli gəlir.
Ənənələr bir xalqın kimliyinin, mədəni irsinin ayrılmaz hissəsidir və milli birliyin, sosial əlaqələrin möhkəmləndirilməsində mühüm rol oynayır. Onların qorunması və inkişafı milli mədəniyyətin qorunması və zənginləşdirilməsi üçün vacibdir. Lakin, eyni zamanda, ənənələrin tənqidi şüurla yanaşılması və inkişaf edən cəmiyyətə uyğunlaşdırılması da zəruridir. Çünki köhnəlmiş və cəmiyyətə zərərli olan ənənələr, inkişafın qarşısını ala bilər.
Qısaca desək, ənənələr, keçmişlə bu gün arasındakı körpüdür, bir xalqın tarixini, mədəniyyətini və kimliyini gələcək nəsillərə ötürməyin əsas vasitəsidir. Onlar həm sabitlik, həm də dəyişiklik arasında incə bir tarazlığın təzahürüdür.