Əsgi-üsgü sözü Azərbaycan dilində köhnə, cındır parçaları ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "köhnə, cındır parça" kimi tərif edilməsinə baxmayaraq, bu ifadənin özündə daha zəngin bir məna potensialı yatır. "Əsgi-üsgü" sadəcə parçanın köhnə olmasını deyil, həm də onun istifadəyə yararsız hala düşməsini, bəlkə də cırılmış, deşilmiş və ya çox köhnəlmiş olmasını bildirir. Bu söz, əşyanın fiziki vəziyyətinin aşınmış, istifadəyə yaramayan vəziyyətdə olduğunu vurğulayır.
Sözün təkrarlanan quruluşu ("əsgi-üsgü") onun ifadə etdiyi mənanı daha da gücləndirir və köhnəliyin dərəcəsini artırır. "Əsgi" və "üsgü" sözlərinin ayrı-ayrılıqda da istifadə oluna bilməsi mümkündür, lakin birləşmiş formada istifadə edilməsi, köhnəliyin və yararsızlığın daha da vurğulanması üçün istifadə edilir. Bu, təkrar vasitəsilə ifadə gücünü artıran bir üslub xüsusiyyətidir.
Hacı Muradın sitatında istifadə edilən "əsgi-üsgü" ifadəsi, ətrafın kasıblığını, səfalətin və yoxsulluğun simvolunu da özündə əks etdirir. Sözün mənası, yalnız maddi bir mənadan ibarət deyil; o, eyni zamanda, sosial-iqtisadi bir gerçəkliyi də ifadə edir. Bu cür ifadələr, ədəbi əsərlərdə məkanın, məişətin və insanların sosial vəziyyətinin təsvirində əhəmiyyətli rol oynayır.
Beləliklə, "əsgi-üsgü" sözü sadə bir söz olaraq deyil, dərin mənalar və assosiasiyalar daşıyan, ədəbi dilin zənginliyini nümayiş etdirən bir ifadədir. Onun istifadəsi, əsərin üslubuna, kontekstə və müəllifin məqsədinə görə dəyişə bilsə də, əsas mənası hər zaman köhnə, cırılmış və istifadəyə yararsız parçaları ifadə etməkdən ibarətdir.