Əşsiz sifəti, əşyanın və ya varlığın tayı, bərabəri, misli olmamasını, özünəməxsusluğunu, fərdiliyini ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq "tək" sözünün sinonimi deyil; daha dərin bir məna ehtiva edir. Əşsiz bir şey, digərlərindən fərqlənən, müqayisə olunmaz xüsusiyyətlərə malikdir. O, özünəməxsusluğuyla seçilir və başqa heç bir şeylə əvəz olunmaz.
Əşsizliyin birinci mənası, bir şeyin unikallığı, təkrarolunmazlığıdır. Məsələn, "əşsiz bir gözəllik" ifadəsi, sözün həqiqi mənasında gözəlliyin təkrarolunmaz olduğunu, oxşarının olmadığını bildirir. Bu, qeyri-adi bir xüsusiyyətin, mükəmməl bir vəziyyətin ifadəsidir.
İkinci mənası isə əşyanın sosial əlaqələrinə aiddir: dostsuzluq, yaxın adamın olmaması. Bu kontekstdə "əşsiz" tənha, kimsəsiz, həmdəmisi olmayan bir vəziyyəti təsvir edir. Bu, insanın sosial izolyasiyasını, yalnızlığını vurğulayır. Bu mənada "əşsiz" kədər, həsrət, təklik hissləri ilə əlaqələndirilə bilər.
Ümumiyyətlə, "əşsiz" sözü həm təkrarolunmazlıq, həm də təklik mənalarını ehtiva etsə də, hər iki halda da fərdin özünəməxsusluğunu, fərqliliyini önə çəkir. Birinci halda bu, qeyri-adi keyfiyyətə, ikinci halda isə sosial əlaqələrin olmamasına aid edilir.