Fərdiyyətçilik, xüsusi mülkiyyətçilik ideologiyasının əsas sütunlarından biri olaraq, fərdin hüquq və azadlığını, onun mənafelərini cəmiyyətin və ya kollektivin mənafelərindən üstün tutan bir fəlsəfi və siyasi yanaşmadır. Bu yanaşmada, fərd özünəməxsusluğunu, müstəqilliyini və özünüifadə azadlığını qorumaq hüququna malikdir. Cəmiyyət isə fərdlərin sərbəst fəaliyyətinin və rəqabətinin nəticəsi kimi qəbul edilir.
Fərdiyyətçilik, müxtəlif tarixi dövrlərdə və müxtəlif mədəniyyətlərdə müxtəlif şəkildə təzahür etsə də, ümumi olaraq fərdin müstəqilliyini və özünüidarəetmə qabiliyyətini vurğulayır. Bu, həm iqtisadi, həm də siyasi həyatın tənzimlənməsində özünü göstərir. İqtisadi sahədə fərdiyyətçilik, sərbəst bazar iqtisadiyyatını, sahibkarlığı və rəqabəti dəstəkləyir. Siyasi sahədə isə fərdin hüquqlarının qorunması, demokratiya və azadlığın təmin edilməsi kimi prinsipləri ön plana çəkir.
Lakin, fərdiyyətçiliyin tənqidçiləri onun potensial olaraq sosial bərabərsizliyə, ədalətsizliyə və cəmiyyətdə parçalanmaya səbəb ola biləcəyini qeyd edirlər. Çünki həddindən artıq fərdiyyətçilik, kollektiv mənafelərin qurban verilməsinə və ictimai həmrəyliyə zərər verə bilər. Ona görə də, fərdiyyətçiliyin müsbət tərəflərindən bəhrələnərkən, onun potensial mənfi nəticələrini də nəzərə almaq vacibdir. Balanslı bir yanaşma fərdin hüquqları ilə cəmiyyətin rifahı arasında optimal bir tarazlığın qurulmasını tələb edir.
Beləliklə, fərdiyyətçilik mürəkkəb və çoxşaxəli bir anlayışdır. Onun düzgün başa düşülməsi üçün həm müsbət, həm də mənfi tərəflərinin nəzərə alınması, tarixi kontekstinin öyrənilməsi və müasir dünyanın reallıqları ilə əlaqələndirilməsi vacibdir.