Fınxırışma sözü "fınxırışmaq" fellindən törəmiş isimdir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "fınxırışmaq" felinin törəməsi kimi qeyd olunsa da, fınxırışma daha geniş bir məna çalarına malikdir. Sadəcə "fınxırışmaq" hərəkətinin nəticəsi deyil, həm də o hərəkətin yaratdığı səs, vəziyyət, və ya duyğunu əhatə edir.
Daha dəqiq desək, fınxırışma bir növ inciklik, narazılıq və ya kədər ifadə edən, sözlərlə ifadə olunmayan, lakin aydın hiss olunan bir vəziyyəti təsvir edir. Bu, sözsüz bir etiraz, gizli bir narazılıq və ya ürəkdəki kədərli bir duyğunun ifadəsinin zəif və sakit formasıdır. Fınxırışan bir insanın üz ifadəsi, bədən dili və əhval-ruhiyyəsi bu daxili narahatlığı açıq şəkildə göstərir, ancaq bunu sözlərlə açıqlamağa ehtiyac duymaz.
Fınxırışma, sözlə ifadə olunan açıq etirazdan fərqli olaraq, daha çox passiv bir müqavimət formasını təmsil edir. Bu, bir növ səssiz etiraz, gizli bir inciklik, özünü ifadə etməyin yumşaq və dolayı bir yoludur. Məsələn, bir uşağın istəyinin yerinə yetirilməməsinə verdiyi sakit reaksiya, bir işçinin haqsız rəftarına qarşı göstərdiyi susqun narazılıq və ya sevgilisinin diqqətsizliyinə qarşı gizlədilmiş kədəri fınxırışma ilə ifadə oluna bilər.
Fınxırışmanın maraqlı tərəfi, onun mədəniyyətlərarası fərqlərə də bağlı olmasıdır. Bəzi mədəniyyətlərdə bu, daha çox qəbul edilə bilən, hətta gözlənilən bir davranış forması ola bilər, digərlərində isə daha az məqbul qarşılana bilər. Bu baxımdan, fınxırışmanın mənasını tamamilə dərk etmək üçün mədəni kontekstini nəzərə almaq vacibdir.