İmmunitet (latıncadan immunitas - azadlıq, toxunulmazlıq) termini tibb və biologiyada orqanizmin yoluxucu xəstəliklərə, zəhərlərə, toksinlərə, allergenlərə və digər zərərli amillərə qarşı müqavimət göstərmə qabiliyyətini ifadə edir. Bu, sadəcə bir "qorunma qabiliyyəti" deyil, çox mürəkkəb və çoxpilləli bir sistemdir ki, orqanizmin öz hüceyrələrini və toxumalarını müdafiə etmək üçün inkişaf etdirdiyi bioloji mexanizmlərin mükəmməl bir koordinasiyasını əhatə edir.
İmmunitet sistemi xarici təhdidlərin (patogenlər, toksinlər) aşkarlanması, tanıması və onların zərərsizləşdirilməsi üçün həm hüceyrəvi, həm də humoral mexanizmlərdən istifadə edir. Bu sistemin əsas komponentləri arasında müxtəlif növ ağ qan hüceyrələri (leykositlər, o cümlədən limfositlər, makrofaqlar, neytrofillər), antitellər və sitokinlər kimi kimyəvi maddələr yer alır. Hər bir komponent öz unikal funksiyasını yerinə yetirir, amma hamısı birgə işləyərək orqanizmin bütövlüyünü qoruyur.
İmmunitet iki əsas növə bölünür: doğuşdan (innate) immunitet və qazanılmış (adaptive) immunitet. Doğuşdan immunitet orqanizmə genetik olaraq ötürülür və geniş spektrli patogenlərə qarşı ümumi bir müdafiə təmin edir. Qazanılmış immunitet isə həyat boyu əldə edilir, daha spesifikdir və hər bir patogenə qarşı özünəməxsus cavab mexanizmi inkişaf etdirir. Bu mexanizm xəstəlikdən sonra əmələ gələn yaddaş hüceyrələri sayəsində gələcək infeksiyalara qarşı daha güclü və sürətli cavab verilməsini təmin edir. Aşılar da bu prinsiplərə əsaslanır və qazanılmış immunitetin inkişafına kömək edir.
İmmun sisteminin düzgün işləməməsi müxtəlif xəstəliklərə, o cümlədən immun çatışmazlığı xəstəliklərinə (məsələn, QİÇS), autoimmun xəstəliklərə (məsələn, revmatoid artrit, lupus) və allergiyalara səbəb ola bilər. İmmunitet sistemi bədənimizin bənzərsiz və mürəkkəb bir müdafiə mexanizmidir və sağlamlığımızın qorunmasında mühüm rol oynayır.