İsmarlamaq sözü, Azərbaycan dilində geniş mənada "tapşırmaq", "əmanət etmək", "vəsilə etmək" mənalarını əhatə edir. Bu, sadəcə bir əmrin verilməsi deyil, daha çox bir məsuliyyətin, bir vəzifənin başqasına həvalə edilməsidir. Tapşırılan işin vacibliyi, əhəmiyyəti və hətta müqəddəsliyi ismarlamaq hərəkətinə xüsusi bir çalar verir.
Misal olaraq verilən "Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla" atalar sözü, bu mənanı mükəmməl şəkildə əks etdirir. Burada dəvənin dizinin bağlanması adi bir hərəkət olub, bunun Allah’a ismarlanması isə, bu hərəkətin səbəbinin, məqsədinin, yəni dəvənin ehtiyacının, rifahının Allah’a təvəkkül edilməsini bildirir. Bu, bir növ dua, bir ümid və təslim olma ifadəsidir.
İsmarlamaq hərəkətinin daha bir maraqlı tərəfi onun birbaşa və dolayı yollarla həyata keçirilə bilməsidir. Birbaşa ismarlamaq, tapşırığı şəxsən çatdırmaq deməkdir. Dolaylı ismarlamaq isə, aracı, vasitəçi vasitəsilə tapşırığı çatdırmağı nəzərdə tutur. Məsələn, bir məktub yazmaq, bir mesaj göndərmək, bir şəxsi başqasına yönləndirmək də dolaylı ismarlamaq sayıla bilər.
Verilən nümunədəki "Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Alla..." cümləsi ismarlamağın ölümdən sonra da davam edə biləcəyini göstərir. Burada rəhmətlik, ölüm yatağında Əşrəfin qeydinə qalmağı Gülcahna tapşırır və bu tapşırığı həm Gülcahana, həm də Allah’a ismarlayır. Bu, ölüm əsnasında insanın ən əzizlərinin taleyini, qeydinə qalmağı həvalə etməsindən irəli gələn bir vəsiyyət, bir əmanətdir.
Nəticə olaraq, ismarlamaq sözü sadə bir tapşırıq verməkdən daha çox, bir məsuliyyətin, bir əmanətin həvalə edilməsi, bir vəzifənin öhdəsinə götürülməsini bildirir. Bu hərəkət müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif mənalar kəsb edə bilər, lakin əsas mahiyyətini əmanət, təvəkkül və məsuliyyət təşkil edir.