İstiotlamaq (f.): İstiotun, ədviyyat kimi istifadə olunan və yandırıcı dadı ilə seçilən qırmızı və ya qara bibərin toz halındakı formasının, bir şeyin üzərinə səpilməsi, vurulması əməlidir. Bu əməliyyat, əsasən yeməklərin dadını və ətirlərini gücləndirmək, onlara daha pikant bir ləzzət qatmaq məqsədilə həyata keçirilir. Sadəcə olaraq üstünə istiot səpmək deyil, həm də qida maddəsinin özünə xas dadını vurğulayan, əlavə bir zövq əlavə edən bir prosesdir.
İstiotlamaq həmçinin, yeməyin tərkibinə, onun hazırlanma üsuluna və istənilən dad profilinə uyğun olaraq müxtəlif şəkildə tətbiq oluna bilər. Məsələn, xörəyin istiotlanması zamanı istiotun miqdarı və səpilmə üsulu həm xörəyin növündən, həm də bişirənin zövqündən asılıdır. Bəzi xörəklərə qırmızı istiot, digərlərinə isə qara istiot daha çox uyğun gəlir. Hətta istiotun növü də - iri və ya xırda üyüdülmüş, tütün istiotu və s. - yeməyə fərqli bir ləzzət və görünüş verir.
Ətin istiotlanması da xörəklərin istiotlanmasından fərqli olaraq, ətin dadını və ətirini daha da artırmaqla yanaşı, bəzən onun daha tez bişməsinə və ya qızartılmasına da kömək edir. Ətin istiotlanması prosesi ətin növündən və hazırlanma üsulundan asılı olaraq dəyişir. Məsələn, qızardılmış ət üçün istiot daha çox səpilə bilər, halbuki qaynadılmış ət üçün isə istiot daha az və ya daha incə üyüdülmüş formada istifadə olunur.
Qısacası, istiotlamaq sadə bir hərəkət kimi görünməsinə baxmayaraq, yeməklərin dadını və təqdimatını əhəmiyyətli dərəcədə təsir edən və kulinar sənətində mühüm rol oynayan bir prosesdir. Bu prosesin incəliklərinin mənimsənilməsi, yeməklərin daha ləzzətli və cəlbedici olmasına gətirib çıxarır.