İştah (ərəbcədən) – yeməyə olan istək və meyl, qida qəbul etmək arzusu. Sadəcə "aclıq" hissini deyil, daha geniş mənada, müəyyən qidanı yemək istəyini, onun dadını, ətirini və görünüşünü hiss etməyi, yəni həmin qidaya olan həvəsi ifadə edir. Bu hiss, fiziki ehtiyacdan (aclıqdan) çox, həm də psixo-emosional faktorlardan asılıdır. Mənfi emosiyalar, stress və narahatlıq iştahanı azaldır, xoş əhval-ruhiyyə və sevinc isə əksinə, onu artırır.
İştahın səviyyəsi müxtəlif amillərdən – hormonal dəyişikliklərdən, fiziki fəaliyyətdən, sağlamlıq vəziyyətindən, hətta ətraf mühitin temperaturundan asılıdır. Məsələn, isti havada iştah azala bilər. Bundan əlavə, yeməyin təqdimatı, görünüşü və ətri də iştahın yaranmasında əhəmiyyətli rol oynayır. Yeməyin dadlı və gözəl görünməsi, xoş ətirə malik olması iştahı artırır.
Atalar sözündə deyildiyi kimi "iştaha diş altındadır", iştahın yüksək olması yeməyin dadlı və ləzzətli olduğunu göstərir. Bu məqam, yeməyin keyfiyyəti ilə yanaşı, insanın psixoloji vəziyyətinin də əksidir. Yəni, iştah yalnız fiziki bir ehtiyac deyil, həm də insanın həyat keyfiyyətinin, rifahının göstəricilərindən biridir.
Tibbdə iştahın pozulması bir çox xəstəliklərin əlaməti ola bilər. Həm iştahın artması (hiperfagiya), həm də azalması (anoreksiya) ciddi tibbi problemlərin əlaməti ola bilər. Ona görə də, iştahdakı kəskin dəyişikliklər həkimə müraciət etmək üçün ciddi bir səbəbdir.