İştaha gətirən sözü, əsasən yeməyə və yeməyin dadına, görünüşünə, qoxusuna bağlı olaraq iştahı artıran, yemək istəyini gücləndirən mənalarda işlənir. Sadəcə "iştah açan" ifadəsindən daha geniş bir məna kəsb edir. "İştah açan" ifadəsi daha çox fiziki bir təsiri, yəni mədə şirəsinin ifrazını artırmağı nəzərdə tutursa, "iştaha gətirən" ifadəsi həm bu fiziki təsiri, həm də psixoloji təsiri, yəni yeməyə olan marağı, həvəsi artırmağı əhatə edir.
Məsələn, ətirli bir çörək bişməsi yalnız mədə şirəsinin ifrazını deyil, eyni zamanda insanın onu yemək istəyini də artırır. Bu halda, çörəyin qoxusunu "iştaha gətirən" adlandırmaq daha uyğundur. Yaxşı bişmiş bir ət yeməyinin görünüşü, tərkibindəki ədviyyatların qoxusu da insanın iştahını artırır və bu da "iştaha gətirən" kimi təsvir oluna bilər. Beləliklə, "iştaha gətirən" ifadəsi daha çox duyğu və hisslərə əsaslanan bir təsviri əhatə edir.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "iştaha gətirən" yalnız yeməklər üçün deyil, həmçinin digər şeylər üçün də işlənə bilər. Məsələn, gözəl bir mənzərə, maraqlı bir kitab, xoş bir söhbət də insanın ruhi vəziyyətini yaxşılaşdıra, onu həyata daha həvəsli edə bilər və bu mənada bu şeyləri də "iştaha gətirən" adlandırmaq olar. Bu geniş mənada "iştaha gətirən" ifadəsi həyatı daha dadlı və mənalı yaşamağa təşviq edən hər şeyi əhatə edir.
Nəticə etibarilə, "iştaha gətirən" sözü sadəcə yemək istəyini artıran şeyləri deyil, daha geniş mənada, insanı həyata və müəyyən bir fəaliyyətə həvəsləndirən, ruhun əhval-ruhiyyəsini yüksəldən hər şeyi ifadə edən zəngin bir leksik vahiddir.