Qığıltı: Körpə uşağın ifadə etmək üçün istifadə etdiyi, müxtəlif səslərdən ibarət olan, əsasən hıçqırıq və qısqırıqlardan təşkil olunmuş səs kompleksidir. Bu səslər, uşağın hələ tam inkişaf etməmiş nitq aparatının özünü ifadə etmək üçün etdiyi təbii cəhdlərin nəticəsidir. Qığıltı, uşağın ac olduğunu, narahat olduğunu, yaxud da sadəcə olaraq ünsiyyət qurmaq istədiyini bildirmək üçün istifadə etdiyi bir vasitədir. Hər bir qığıltı fərqlidir və uşağın əhval-ruhiyyəsinə, fiziki vəziyyətinə görə dəyişir. Bəzi qığıltılar yumşaq və sakit olur, bəziləri isə daha güclü və kəskindir.
Qığıltının "qığ-qığ" səsi kimi təsvir edilməsi, səsin əsas xüsusiyyətlərini əks etdirir, lakin qığıltının təkcə "qığ-qığ" səsindən ibarət olmadığını vurğulamaq vacibdir. Qığıltı, əslində daha mürəkkəb bir səs spektrinə malikdir və hər bir körpənin qığıltısı özünəməxsus xüsusiyyətləri ilə fərqlənə bilər. Bu səslər, uşağın valideynləri və ətrafındakılar tərəfindən, duyğu və ehtiyaclarını anlamaq üçün istifadə olunan vacib bir ünsiyyət formasıdır.
Linguistik baxımdan qığıltı, dilin inkişafının ilk mərhələlərini təmsil edir və uşağın fonoloji sisteminin formalaşmasında əhəmiyyətli rol oynayır. Körpənin qığıltı mərhələsindən keçməsi, gələcək nitq inkişafı üçün zəruri olan əsas fonemləri və səs birləşmələrini öyrənməsinə imkan verir. Beləliklə, qığıltı, uşağın sadəcə səs çıxarması deyil, həm də kompleks bir inkişaf prosesinin ayrılmaz tərkib hissəsidir.
Nəticə etibarilə, qığıltı yalnız körpənin çıxardığı səs deyil, həm də onun hisslərini, ehtiyaclarını və inkişaf mərhələsini əks etdirən, valideynlər və ətrafındakılarla ünsiyyət qurmaq üçün istifadə etdiyi mürəkkəb və maraqlı bir ünsiyyət formasıdır.