Qıyaqotu (lat. - müəyyən bir latın adı əlavə edilə bilər, əgər məlumdursa) Azərbaycan florasında geniş yayılmış bir alaq otudur. Taxıl bitkilərinin əkin sahələrində tez-tez rast gəlinən bu bitki, əsasən buğda, arpa və digər taxılların arasında bitir və məhsuldarlığa mənfi təsir göstərərək rəqabət yaradır. Onun möhkəm kök sistemi torpağı möhkəm tutur, lakin eyni zamanda məhsul üçün lazım olan qida maddələrini ələ keçirir.
Qıyaqotunun müxtəlif növləri mövcuddur və hər birinin özünəməxsus xüsusiyyətləri vardır. Bəzi növləri daha davamlı və çoxalması daha asandır. Onların toxumları uzun müddət torpaqda qala bilir və əlverişli şərait yarananda cücərir. Bu səbəbdən qıyaqotunun effektiv nəzarəti kənd təsərrüfatında mühüm məsələdir.
Qıyaqotunun morfoloji xüsusiyyətləri, yəni gövdəsinin, yarpaqlarının və çiçəklərinin quruluşu, növlərindən asılı olaraq dəyişə bilər. Lakin ümumiyyətlə, onlar nazik, uzun və bəzən dallanan gövdələrə, uzunsov yarpaqlara və kiçik çiçəklərə malikdirlər. Bəzi hallarda qıyaqotunun müəyyən hissələri heyvanlar tərəfindən qida kimi istifadə edilə bilsə də, əsasən zərərli alaq otu kimi qəbul edilir.
Qıyaqotunun məhv edilməsi üçün müxtəlif aqrotexniki üsullar, eləcə də kimyəvi preparatlardan istifadə olunur. Ancaq kimyəvi üsulların ətraf mühitə mənfi təsiri nəzərə alınmalı və ekoloji cəhətdən təmiz üsullara üstünlük verilməlidir. Düzgün əkin texnologiyası, torpağın vaxtında becərilməsi və alaq otlarına qarşı mübarizə tədbirləri qıyaqotunun yayılmasının qarşısını almaqda mühüm rol oynayır.