Nəsəb (ər. نسب) sözü ərəb mənşəli olub, "mənşə", "nəsil", "soy", "əcdad silsiləsi" mənalarını ifadə edir. Əsasən, bir şəxsin və ya ailənin mənşəyini, ata-baba xəttini, soy-kökünün tarixini və əcdadlarını göstərir. "Nəsəb" termini, geneoloji bağlantıları, ailə tarixini və sosial statusun əcdadlarla əlaqəsini müəyyən etmək üçün istifadə olunur.
Lüğətlərdə tez-tez "əsil-nəsəb" və ya "əslü-nəsəb" ifadələri ilə birlikdə rast gəlinir. Bu birləşmələr, şəxsin nəcib mənşəyini, yüksək sosial mövqeyini və əsilzadəliyini vurğulayır. "Əsil-nəsəb" ifadəsi, sadəcə ata-baba xəttini deyil, həm də onların sosial və ictimai statusunu əks etdirir. Beləliklə, "əsil-nəsəb" ifadəsi "nəsəb" sözündən daha geniş məna daşıyır.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("Əslü-nəsəbim sənə əyandır; Hökmüm neçə min evə rəva") "əslü-nəsəb" şəxsin yüksək nəslinə və bu nəsilə əsaslanan hökmranlıq hüququna işarə edir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "onun nəsəbi məlum deyil" cümləsində "nəsəb" şəxsin mənşəyinin bilinməməsini ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "nəsəb" sözü tarixi, sosioloji və geneoloji tədqiqatlarda geniş istifadə olunur. Ailənin tarixini, sosial strukturunu və əcdadlarının izini sürərkən bu termin əsas rol oynayır. "Nəsəb" sözünün sinonimləri arasında "soy", "kök", "mənşə", "əcdad", "nəsil" kimi sözlər göstərilə bilər, ancaq "əsil-nəsəb" kimi birləşmələrdə "nəsəb" sözü daha zəngin məna kəsb edir.