Nəsim (ər. نسيم - nasīm) sözü Azərbaycan dilində "xəfif, yüngül yel; meh" mənasında işlənir. Ərəb mənşəli bir söz olub, kökü "nəşəm" (نَشَم) felindən törəmişdir. Bu fel "nəfəs almaq", "əsmək", "oxşamaq" kimi mənaları ehtiva edir. Beləliklə, nəsim sözü etimoloji olaraq "nəfəs kimi yüngül və incə əsən yel" təsəvvürünü ifadə edir.
Lüğətlərdə sadəcə "xəfif yel" kimi tərif edilməsinə baxmayaraq, nəsim sözünün daha incə və poetik bir konnotasiyası vardır. O, sadəcə küləyin bir növü deyil, daha çox təbiətin sakit və xoş əhval-ruhiyyəsini, təravətləndirici və sakitləşdirici təsirini ifadə edir. Güclü və fırtınalı küləkdən fərqli olaraq, nəsim həmişə mülayim və xoş bir təəssürat yaradır.
Nəsim sözü ədəbiyyatda, xüsusilə də poeziyada geniş istifadə olunur. Məsələn, "yaz nəsimi", "səhər nəsimi", "dəniz nəsimi" kimi ifadələr yazın gəlişini, səhərin təravətini, dəniz sahilinin sərinliyini simvolizə edir. Bu kimi ifadələrdə nəsim yalnız fiziki bir hadisə kimi deyil, həm də emosional və estetik bir təsir kimi qəbul edilir.
Misal olaraq verilən cümlədə ("Dərənin hər iki tərəfində bitmiş yüzillik palıd və fıstıq ağaclarının budaqları ahəstə əsən nəsimdən hərəkətdədir") nəsim sözü ətraf mühitin sakit və səmimi atmosferini təsvir etmək üçün istifadə olunur. Burada nəsim sadəcə külək deyil, təbiətin sakit və gözəl bir mənzərəsini yaradan əsas amil kimi təsvir olunur.
Qısacası, nəsim sözünün mənası yalnız "xəfif yel" kimi deyil, "mülayim, təravətli, xoş, sakitləşdirici yel" kimi daha geniş və poetik bir şəkildə izah edilməlidir. Onun istifadəsi kontekstdən asılı olaraq fiziki və ya emosional bir təsiri ifadə edə bilər.