Oğrun-oğrun zərfi Azərbaycan dilində "gizli-gizli, qaçırma-qaçırma, səssizcə, əyri-üyrü, sırıya-sırıya" mənalarında işlənir. Həmçinin, "gözlərin ətrafında, gözlərin qırışlarında" mənasını da ehtiva edə bilər. Bu mənalar kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Sözün əsasını təşkil edən "oğru" sözü ilə birbaşa əlaqəsi olmasa da, gizlilik, ehtiyatlılıq və gizlinlik hisslərini ifadə edir.
Misal olaraq verilən "Gəlinin başına bəy alma atır; Gəlin oğrun-oğrun baxıb naz satır" misalında "oğrun-oğrun" zərfi gəlinin utancaq, gizli-gizli, nazla və ehtiyatla baxmasını ifadə edir. Bu baxışda bir tərəfdən utancaqlıq, digər tərəfdən isə nazlılıq və cazibəlilik hiss olunur. Gəlinin baxışı açıq və cəsarətli deyil, əksinə, gizli, ehtiyatlı və nazlıdır.
Digər kontekstlərdə "oğrun-oğrun" zərfi başqa mənalarda da işlənə bilər. Məsələn, "O, oğrun-oğrun camaata baxırdı" cümləsində şübhəli və ya gizli bir şeylə məşğul olan bir insanın baxışını ifadə edə bilər. Və ya "Yağış oğrun-oğrun yağırdı" cümləsində yağışın zəif, az-az yağmasını bildirər. Beləliklə, sözün mənası həmişə kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilir.
Etimoloji baxımdan "oğrun-oğrun" zərfinin əmələ gəlməsi tam olaraq aydın deyil. Ancaq "oğru" sözü ilə fonetik oxşarlıq və gizlilik, ehtiyatlılıq kimi ümumi mənaların olması ehtimal olunan əlaqəni göstərir. Daha dəqiq etimoloji tədqiqatlar sözün əsl mənşəyini aydınlaşdıra bilər.