Otyeyən (latınca herbivor sözündən) sifəti və bir söz birləşməsi olaraq əsasən bitki örtüyü ilə qidalanan canlıları ifadə edir. Termin əsasən heyvanlar üçün istifadə olunsa da, geniş mənada bitkilərlə qidalanan bütün canlılar üçün tətbiq oluna bilər. "Otla qidalanan" tərifi otyeyənlərin qida rasionunun əsasını təşkil edən bitki mənşəli qidaları vurğulayır, lakin bu, onların yalnız otla qidalandıqlarını bildirmir. Otyeyənlərin qida rasionunda ot, yarpaq, meyvə, toxum, gövdə, kök və digər bitki hissələri yer alır. Bəzi hallarda onlar həm də qismən digər qida növlərini, məsələn, kiçik həşəratları və ya göbələkləri qəbul edə bilərlər.
Otyeyən heyvanların həzm sistemləri bitki mənşəli qidaların həzmini təmin etmək üçün xüsusi olaraq uyğunlaşmışdır. Bu uyğunlaşmalar uzun bağırsaqlar, çox kameralı mədələr və ya simbiotik mikroorqanizmlərlə əlaqəli ola bilər. Bu mikroorqanizmlər sellülozun və digər bitki liflərinin parçalanmasına kömək edir.
Ekologiya baxımından otyeyənlər qida zəncirinin vacib bir hissəsini təşkil edirlər. Onlar bitkilərlə qidalanaraq enerjini bitkilərdən digər canlılara ötürürlər. Otyeyənlər yırtıcı heyvanlar üçün qida mənbəyi kimi çıxış edir, beləliklə qida zəncirinin tarazlığını təmin edirlər. Otyeyənlərin populyasiyası bitki örtüyünün bolluğu, yırtıcıların sayı və digər ekoloji amillərdən asılıdır.
Nümunələr: İnək, at, qoyun, ceyran, fil, zürafə, dovşan, kəpənək, çəyirtkə və s. bütün otyeyən canlılardır. Lakin bunların qida rasionları müxtəliflik göstərir. Məsələn, inək əsasən otla, zürafə isə ağac yarpaqları ilə qidalanır.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Savanna otyeyən heyvanlarla zəngindir.
- Zürafə iri otyeyən bir heyvandır.
- Otyeyən heyvanların əsas qida mənbəyi bitkilərdir.
- Ətraf mühitin dəyişməsi otyeyən heyvanların populyasiyasına təsir göstərir.