Ödünc sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termindir və əsasən maddi dəyərlərin müvəqqəti istifadəsinə, daha konkret desək, əşyanın, əsasən də pulun, qaytarılmaq şərtilə verilmiş və qəbul edilmiş halını ifadə edir. Lüğətlərdəki "əvəzi eyni və ya bənzər şeylə verilmək (qaytarılmaq) şərtilə alınan şey (əsasən pul); borc" tərifi özü də kifayət qədər dəqiq olsa da, sözün semantik çalarlarını tam əhatə etmir.
Ödüncün əsas xüsusiyyəti onun müvəqqəti xarakter daşımasıdır. Alınan əşya və ya pul müəyyən bir müddət sonra geri qaytarılmalıdır. Bu geri qaytarılma şərti ödüncün mahiyyətini təşkil edir və onu hədiyyədən, bağışdan və ya satınalmadan fərqləndirir. "Ödünc almaq" və ya "ödünc vermək" felləri bu əməliyyatın iki tərəfini əks etdirir. Ödünc alan tərəf müəyyən bir məsuliyyət daşıyır və borc verən tərəfin razılığı olmadan əşyanı başqa məqsədlər üçün istifadə edə bilməz.
Sözün etimologiyası barədə dəqiq məlumat yoxdur, ancaq türki dillərdəki oxşar sözlərin təhlili onun köhnə bir söz olduğunu göstərir. Qaytarılma şərti "ödəmə" anlayışı ilə bağlıdır və bu da sözün mənasında əks olunur. Ödünc sözü bir çox cümlədə müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilə bilər:
- "Qonşudan bir neçə günə ödünc pul aldım." (pul ödüncü)
- "Kitabı bir həftəlik ödünc götürdüm." (əşya ödüncü)
- "Onun maşınını ödünc verdim." (ödünc vermək)
- "Ödünc götürdüyüm pulu vaxtında qaytardım." (ödüncün qaytarılması)
Beləliklə, "ödünc" sözünün mənası sadəcə "borc" kimi qavranılmamalıdır. Bu, qaytarılmaq şərtilə verilən və ya alınan hər hansı bir şeyin ümumi adıdır və bu şeyin maddi və ya qeyri-maddi olması önəmli deyil. Ancaq əsasən maddi dəyərlər üçün istifadə olunur.