Saksaul (Haloxylon) – Orta Asiya, Qazaxıstan, Türkmənistan, Özbəkistan, Tacikistan, İranın şərq hissəsi, Əfqanıstan və Çinin qərb bölgələrini əhatə edən quraqlıq və səhra ərazilərində geniş yayılmış, çoxillik, sərt iqlimi sevən bitki növüdür. "Saksaul" termini, əslində, bir neçə Haloxylon cinsinə daxil olan növü əhatə edir və bunlar arasında həm alçaq boylu kollara, həm də kiçik ağaclara rast gəlmək olar. Onların hündürlüyü növündən asılı olaraq 1 metrdən 12 metrə qədər dəyişə bilər.
Saksaul bitkiləri adaptasiya olunmuş xüsusiyyətləri ilə seçilir. Onların yarpaqları çox kiçik, pulcuqvari və ya tamamilə reduksiya olunmuşdur (yoxdur). Bu, su itkisini azaltmaq üçün əhəmiyyətli bir adaptasiyadır. Fotosintez prosesi əsasən gövdə və budaqların səthində yerləşən xlorofil vasitəsilə həyata keçirilir. Saksaul bitkilərinin kökləri çox güclü və uzun olub, yeraltı sulardan səmərəli şəkildə su əmələ gətirir. Bu, onların quru və qumlu torpaqlarda yaşamalarını təmin edir.
Saksaul bitkiləri səhra ekosistemləri üçün çox əhəmiyyətlidir. Onlar qumlu torpaqları möhkəmləndirərək eroziyanın qarşısını alırlar. Bundan əlavə, saksaul meşələri müxtəlif heyvan növləri üçün sığınacaq və qida mənbəyi təşkil edir. Saksaulun oduncağı sərt və davamlıdır, ənənəvi olaraq yanacaq kimi, tikintidə və sənətkarlıq işlərində istifadə olunur. Ancaq aşırı istifadə nəticəsində saksaul meşələri təhlükə altındadır.
Etimoloji baxımdan "saksaul" sözünün mənşəyi türkcədir və səhra bitkiləri üçün istifadə edilən ümumi bir termindir. Fərqli dialektlərdə bir qədər fərqli tələffüz olunsa da, mənası dəyişməz qalır. Ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda "saksaul meşəsi", "saksaul ağacı", "saksaul kolları" kimi ifadələrdə işlədilir və bu, həm konkret bir bitki növünü, həm də ümumi olaraq səhra bitkilərini ifadə edə bilər.