Söymə sözü “söy-mək” felindən törəmiş bir isimdir. Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində ümumiyyətlə “söyüş, həqarətli sözlər demək” mənasında izah olunsa da, bu izah tam və dəqiq deyil. Çünki “söymə” sadəcə söyüş demək deyil, daha geniş bir məna kəsb edir.
Əslində “söymə” sözü, ünsiyyət prosesində müəyyən bir hədəfə yönəlmiş, həmin hədəfi alçaltmaq, təhqir etmək, incitmək məqsədi güdən söz və ifadələrin ümumiləşdirilmiş formasını ifadə edir. Bu, yalnız söyüşlərlə deyil, həm də təhqir, tənqid, lənət və ya hədə-qorxu daşıyan hər hansı bir ifadəni əhatə edə bilər.
Məsələn, "Onun söyməsi eşidildi" cümləsində “söymə” yalnız kobud söyüşləri deyil, həm də sərt tənqidi, hətta hədə-qorxu dolu ifadələri əhatə edə bilər. "O, qardaşına ağır söyməyə başladı" cümləsində isə “söymə” sözü təhqir və həqarətlə dolu uzun bir ifadəni ifadə edə bilər. "Söyməsinin səsi bütün küçəyə yayıldı" cümləsində isə "söymə"nin həm səs həcmi, həm də kəskinliyi vurğulanır.
Dil tarixi baxımından “söymək” felinin kökü türk dillərində geniş yayılmış “söy” kökünə gedib çıxır. Bu kök, əsasən, pisləmə, lənətləmə mənalarını ifadə edir. “Söymə” sözünün etimologiyası da bu kökdən törəməsini təsdiq edir.
Nəticə etibarilə, “söymə” sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsasən pisləmə, həqarət, tənqid, təhqir və ya hədə-qorxu ifadə edən nitq aktını ifadə edir. Yalnız söyüşlərlə məhdudlaşdırmaq yanlış olardı.