Suf (lat. Acipenser stellatus) — xanıkimilər (Acipenseriformes) dəstəsinə, xanı balığı fəsiləsinə (Acipenseridae) aid olan qiymətli bir balıq növüdür. Xəzər, Azərbaycan, Qara, Azov dənizlərinin və onlara tökülən çayların, eləcə də Aral dənizinin endemik növüdür. Bədəni uzundur, beş sırada sümük lövhələrlə örtülüdür. Burun hissəsi itidir, ağzı isə alt tərəfdə yerləşir. Rəngi boz-qonur, qarın hissəsi isə açıq rəngdə olur. Suf, əsasən, dibində yaşayır və əsasən dib canlıları ilə qidalanır. Təbii şəraitdə 20 ilədək yaşayır və 150 sm-ə qədər böyüyə bilir. Əti dadlı və faydalı olduğundan qiymətli ticari balıq növüdür. Son illər brakonyerliyin və ətraf mühitin çirklənməsinin təsiri nəticəsində sayı kəskin azalmışdır və nəsli təhlükə altındadır. Qorunması üçün müxtəlif tədbirlər görülür.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "suf" sözünün mənşəyi ehtimal ki, türk dillərindəndir və "sürünən", "uzun bədənli" mənalarına malik köklərdən törəmiş ola bilər. Bu, balığın uzun və nazik bədən quruluşuna uyğundur. Ancaq bu məsələdə ətraflı dilçilik tədqiqatları tələb olunur. Azərbaycan dilində "suf" sözü əsasən balıq adı kimi işlənir və digər mənalarda istifadə olunmur. Məsələn:
"Balıqçılar bu il Xəzərdən çoxlu suf tutmuşdular."
"Suf balığının əti çox dadlı və sağlamlıq üçün faydalıdır."
"Sufun qorunması üçün ciddi tədbirlər görülməlidir."
Göründüyü kimi, "suf" sözü hər üç cümlədə eyni mənada - xanı balığının bir növü kimi işlənir. Lüğətlərdə "suf" yalnız zoologiya terminologiyası kontekstində istifadə olunur. Ədəbiyyatda isə bu söz nadir hallarda rast gəlinir və əsasən, balıqçılıqla bağlı mətnlərdə istifadə olunur.