Şaqqa sözü Azərbaycan dilində əsasən güclü, səsli, hətta bir qədər kobud sayıla biləcək şəkildə gülməyi ifadə edir. Lüğətlərdəki "şaqqa (naq) çəkmək", "şaqqa (naq) çəkib gülmək" ifadələri bu səsli gülmənin intensivliyini və xarakterini daha aydın şəkildə göstərir. "Naq" şəkilçisinin əlavə edilməsi, gülmənin birdən-birə, qəfil baş verməsini, hətta bir az da təəccüblə və ya həyəcanla müşayiət edilməsini bildirir.
Sözün mənşəyi haqqında dəqiq məlumat yoxdur, lakin türk dilləri qrupuna aid olması ehtimalı yüksəkdir. Onomatopoetik mənşəli olması da mümkündür, yəni gülmə səsinin təqlidi ola bilər. "Şaqqa" səsinin özü güclü bir gülüş səsini xatırladır. Bu, sözün mənasının onun səs forması ilə sıx bağlı olduğunu göstərir.
Cümlədə necə işləndiyi nümunələri:
- Uşaqlar şaqqa çəkib oynayırdılar. (Bu cümlədə şaqqa, uşaqların coşqun, səsli şəkildə gülərək oynadıqlarını bildirir.)
- Xəbəri eşidəndə o, şaqqa çəkdi. (Burada şaqqa, qəfil və təəccüblü bir gülüşü ifadə edir. Xəbər çox sevincli və gözlənilməz olmalıdır.)
- Onun şaqqalı gülüşü hər kəsi əyləndirdi. (Bu cümlədə "şaqqalı" sifəti istifadə olunaraq gülüşün təbiətini daha da vurğulayır.)
- Şaqqa-şaqqa gülüb, süfrəni dağıtdılar. (Burada "şaqqa-şaqqa" təkrarı gülüşün davamlı və intensivliyini göstərir.)
Qısacası, "şaqqa" sözü sadəcə gülmək deyil, səs-küylü, coşkulu, bəzən də qəfil və kobud bir gülməni ifadə edən ifadəli bir sözdür. Kontekstdən asılı olaraq, həm xoş, həm də xoşagəlməz mənalar daşıya bilər. Məsələn, kobud şaqqa çəkmək ifadəsi qeyri-münasib bir gülüşü bildirər.