Tanin (fr. tanin) bitki mənşəli, kompleks quruluşlu polifenolların ümumi adıdır. Kimyəvi quruluşlarına görə katexinlər, gallo-tanin və ellagitaninlər kimi bir neçə sinifə bölünürlər. Bu birləşmələr müxtəlif bitkilərin, xüsusilə də qabıqlarında, yarpaqlarında, meyvələrində və köklərində geniş yayılmışdır. Taninlərin əsas xüsusiyyəti dərilərlə, zülallarla və digər biomolekullarla reaksiya vermək qabiliyyətidir. Bu xassə onların sənaye və tibbdə geniş tətbiq olunmasına əsas verir.
Tarixən taninlərin ən tanınmış tətbiqi dəri aşılama sənayesidir. Dəri emalında taninlərin əhəmiyyəti onların dəridəki zülallarla reaksiya verərək onu möhkəmləndirməsində və çürüməyə qarşı davamlı etməsindədir. Bu prosesdə dəriyə tanin məhlulu hopdurulur, nəticədə dəri daha möhkəm, suya davamlı və elastik olur. Yəni, dəri aşılanmasının əsas komponenti kimi tanin, dərinin quruluşunu dəyişdirərək onun xüsusiyyətlərini yaxşılaşdırır.
Bundan əlavə, taninlərin mürəkkəb istehsalında istifadəsinin uzun bir tarixi var. Dəmir duzları ilə reaksiya verərək qara rəngli komplekslər əmələ gətirən taninlərin bu xassəsi qələm mürəkkəblərinin istehsalında əsas rol oynayırdı. Bu mürəkkəblər uzun müddət davamlı və solmayan rəngləri ilə seçilirdi. Hal-hazırda da taninlər bəzi xüsusi mürəkkəb növlərinin istehsalında istifadə olunur.
Taninlərin tətbiq sahəsi yalnız dəri aşılama və mürəkkəb istehsalı ilə məhdudlaşmır. Onlar tibbdə, qida sənayesində və digər sahələrdə də istifadə olunur. Məsələn, taninlərin antioksidant, antiinflamatuar və antibakterial xüsusiyyətləri onların müalicəvi potensialını göstərir. Qida sənayesində isə taninlərin qoruyucu və rəngləndirici kimi istifadəsi mümkündür. Lakin, taninlərin bəzi növləri yüksək konsentrasiyada zəhərli ola bilər, buna görə də istifadəsi ehtiyatla yanaşmalıdır.