Təcrübi [ər.] Sözün əsas mənası "təcrübə ilə əlaqədar olan", "təcrübəyə əsaslanan" deməkdir. Bu məna, təcrübənin praktiki fəaliyyətə, müşahidəyə və sınaqlara əsaslanan biliyin əldə olunması prosesi olmasını əks etdirir. Təcrübi metod elm və texnikada geniş istifadə olunur və nəzəri biliklərin praktiki tətbiqini, onların doğruluğunun yoxlanılmasını təmin edir. "Təcrübi" sözü elmi tədqiqatlarda, texniki proseslərdə, hətta gündəlik həyatda baş verən hadisələri təsvir etmək üçün işlənir.
Birinci mənası olaraq, "təcrübi" sözü bir şeyin təcrübə yolu ilə əldə edilmiş, praktik tətbiqə malik olduğunu göstərir. Məsələn, "təcrübi metod", "təcrübi elm", "təcrübi yol" ifadələri elmi tədqiqatlarda istifadə olunan metodları, elmin praktiki tərəfini və bir məqsədə çatmaq üçün praktiki yolu bildirir. Bu mənada söz "empirik" sözü ilə sinonim kimi işlədilə bilər.
İkinci mənada isə, "təcrübi" sözü müəyyən bir bacarığa, təcrübəyə malik olan şəxsi və ya onun fəaliyyətini ifadə edə bilər. Misal üçün, "o təcrübi həkimdir" ifadəsi həkimin uzun illər ərzində qazandığı təcrübəsinə işarə edir. Bu mənada söz "bacarıqlı", "sınaqdan keçmiş" kimi mənaları da ehtiva edir.
Verilən nümunə cümləsində ("Şiraslanın indiki təcrübi işi, gərgin vəziyyəti heç də onun ötən arzularından ayrılmırdı") "təcrübi" sözü ikinci mənada işlənir. Şiraslanın hazırkı fəaliyyəti onun keçmiş arzularından fərqli deyildir, çünki bu fəaliyyət onun əvvəlki təcrübələrinə, bacarıqlarına əsaslanır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "təcrübi" sözü, kontekstdən asılı olaraq, müxtəlif çalarlarda işlədilə bilər. Bəzən bir az dəqiqsiz mənada da işlənməsi mümkündür, lakin əsas mənası həmişə təcrübə və praktiki tətbiqlə əlaqədardır.