Təvazö (ər. تواضع - təvazu) - Öz üstünlüklərini, qabiliyyətlərini, biliyini və ya nailiyyətlərini gözdən gizlətmək, onları önə çəkməmək, özünə qarşı həddən artıq qiymətləndirmədən uzaq olmaq, sadəlik və xeyirxahlıq nümayiş etdirmək halına deyilir. Bu, sadəcə özünü alçaltmaq deyil, əksinə, özünü real şəkildə dəyərləndirməyi, özünə qarşı obyektiv yanaşmanı və başqalarına hörmət və ehtiramı özündə əks etdirən bir xarakter xüsusiyyətidir. Təvazö, lovğalıq və özünüqəbul etmənin əksinə durur. Şöhrətpərəstlikdən, lovğalıqdan, özünü öyməkdən, başqalarına öz üstünlüyünü nümayiş etdirməkdən uzaq olmaq, mədəni davranışın vacib bir hissəsidir.
Təvazö, müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli formada təzahür etsə də, mahiyyət etibarilə eyni mənaya malikdir. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə təvazö, öz nailiyyətlərindən danışmamaq kimi başa düşülürsə də, digər mədəniyyətlərdə öz nailiyyətlərini təvazökarlıqla ifadə etmək daha məqbul sayılır. Əsas olan, öz üstünlüklərini başqalarına qarşı qabartmamaq və digərlərinin dəyərini qəbul etməkdir.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Onun təvazökarlığı hər kəsi heyran edirdi.
- Böyük nailiyyətlərinə baxmayaraq, həmişə təvazökar qalırdı.
- Təvazö, insanın əsl zənginliyidir.
- Təvazökarlıq insanları bir-birinə daha yaxınlaşdırır.
- O, böyük alim olsa da, həmişə təvazökarlıqla davranırdı.
Lüğətin qeyd etdiyi “sadəlik” mənası təvazöün yalnız bir tərəfini əks etdirir. Təvazö, sadəlikdən daha geniş bir anlayışdır və özünü qiymətləndirmə, başqalarına münasibət və davranış tərzinin bütünlüklə səciyyəvi xüsusiyyətlərini əhatə edir.