Təvazökarcasına sözü zərfdir və "təvazökarlıqla", "təvazökarlıq göstərərək" mənalarını ifadə edir. Bu, hərəkətin və ya cavabın təvazökarlıq əsasında, özünü aşağılamaq və ya başqalarını yüksəltmək niyyəti ilə həyata keçirildiyini göstərir. Sözün əsasını "təvazökar" sifəti təşkil edir və "-casına" şəkilçisi ilə zərf halına salınır. "-casına" şəkilçisi, hərəkətin necə, hansı keyfiyyətə malik olduğunu bildirir.
Təvazökarcasına sözü, hərəkətin motivini və tərzinin əsasını ifadə edir. Məsələn, "Təvazökarcasına cavab vermək" ifadəsi, verilən cavabın təvazökar, hörmətli, özünü alçaltma xüsusiyyəti daşıdığını bildirir. Bu, sadəcə olaraq sakit və səssiz bir cavab deyil, həm də cavab verən şəxsin özünü aşağılaması, həmsöhbətinin sözlərinə hörmətini ifadə etməsi mənasını verir. Sözün işlənməsində həm də bir qədər gizli bir təvazökarlıq, özünü önə çəkməmə, tərifləri qəbul etməmə kimi nüanslar ola bilər.
Ədəbi dilin zənginliyinə əlavə edən bu zərf, fərqli kontekstlərdə müxtəlif çalarlarla işlənə bilər. Məsələn: "O, təvazökarcasına başını əydi", "Təvazökarcasına təklifini qəbul etdi", "Mükafatı təvazökarcasına qəbul etdi və hamıya təşəkkür etdi." Bu cümlələrdəki "təvazökarcasına" sözü hərəkətin tərzinə, müsbət keyfiyyətinə diqqət çəkir və bu keyfiyyətin əhəmiyyətini vurğulayır. Həm də, sözün işlədilməsi, yazıçının üslubunun təvazökarlıq elementini əks etdirə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "təvazö" fars mənşəli olub, "aşağılamaq", "özünü kiçiltmək" mənalarını verir. "-kar" sifət şəkilçisidir. "-casına" isə Azərbaycan dilinin öz daxili şəkilçilərindən biridir və zərf əmələ gətirir. Beləliklə, "təvazökarcasına" sözü morfoloji cəhətdən aydın və quruluşu sadə olan bir söz olmasına baxmayaraq, ədəbi dilin incəliklərini əks etdirir və mənasını geniş kontekstdə dərk etmək vacibdir.