Tiğ (fars. تیغ - tiğ) sözü Azərbaycan dilində əsasən “qılınc” mənasında işlənir. Lüğətlərdəki “klassik qılınc” ifadəsi isə onun tarixi kontekstdə daha ağır, uzun və əsasən döyüşdə istifadə olunan kəsici bir silah olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə bıçaqdan fərqli olaraq, daha böyük ölçülərə və daha güclü konstruksiyaya malik bir silah olduğunu göstərir. Müasir dövrdə "tiğ" sözü daha çox poetik və ya obrazlı ifadələrdə işlədilir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, fars dilindən keçərək Azərbaycan dilinə daxil olduğunu görürük. Fars dilindəki "tiğ" sözü də eyni mənaya malikdir və İran-Avropa dillərindəki "kəsmək" mənasını verən köklərdən törəmiş ola bilər. Bu köklərin izləri müxtəlif dillərdə (məsələn, İngiliscə "cut", Almanca "schneiden") də görünür.
Mətninizdə verilən misallar isə "tiğ" sözünün obrazlı istifadəsinə gözəl nümunələrdir. "Qəmzə tiğin çəkdi, çaldı canımı" misalında qəmzənin kəsici, ağrılı təsiri qılınc zərbəsi ilə müqayisə edilir. Bu, qəmzənin nə dərəcədə dərin və ağrılı olduğunu vurğulayır. "Bir cəllada döndü, aldı canımı" misalında isə tiğ obrazı artıq qəddarlıq və ölüm təsvirində istifadə olunur, burada tiğ yalnız kəsici deyil, həm də ölüm gətirən bir vasitə kimi təqdim edilir.
Beləliklə, "tiğ" sözünün mənası yalnız "qılınc"la məhdudlaşmır. O, kontekstdən asılı olaraq, kəsici, ağrılı, ölümcül və hətta qəddarlığı ifadə edən obrazlı bir məna da kəsb edə bilir. Onun istifadəsi poetik əsərlərdə, ədəbiyyatda, obrazlı ifadələrdə daha çox rast gəlinir.