Üfüq (ər. أُفُق - ufuk) sözü göy cisminin yer və ya su səthilə görünən birləşmə xəttini ifadə edir. Bu, sadəcə bir xətt deyil, müəyyən bir nöqtədən baxdıqda, göyün yer və ya su ilə görünən qovuşduğu sərhəddir. Həmin sərhəd daha çox dairəvi formaya malikdir, lakin müşahidəçi üçün bir xətt kimi görünür. Üfüqün genişliyi müşahidəçinin hündürlüyündən asılıdır; hündürlük artdıqca üfüqün görünən məsafəsi də artır. Düzən ərazidə üfüq daha uzaqda, dağlıq ərazidə isə daha yaxında görünür.
Üfüq sözü poetik ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Məsələn, "səhərin gözü üfüqdə açılır" ifadəsi səhərin gəlişinin təsvirində metaforik olaraq işlənir. Burada üfüq sadəcə coğrafi bir anlayış deyil, yeni günün, yeni ümidlərin başlanğıcını simvolizə edir. Üfüq həmçinin məsafə, uzun yol, məhdudluq və ya sonsuzluq kimi mənaları da ifadə edə bilər. "Üfüqdəki qaranlıq buludlar" ifadəsi gələcəkdə baş verə biləcək mənfi hadisələri, "üfüqü axtarmaq" ifadəsi isə yeni imkanlar və məqsədlər axtarışını bildirə bilər.
Üfüq anlayışı geodeziya, astronomiya, naviqasiya və digər elmlərdə də mühüm rol oynayır. Bu elmlərdə üfüq, müəyyən hesablamaların aparılması üçün əsas götürülən müəyyən bir məsafəni göstərir. Həmçinin, dənizçilikdə gəmilərin naviqasiyası üçün üfüqün müşahidəsi böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Qısaca, üfüq sözü sadə bir coğrafi anlayışdan daha geniş mənalar daşıyan poetik və elmi istifadəyə malik bir termindir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir.