Vıq sözü Azərbaycan dilində təkrarlanan saitlərin yaratdığı bir səs təqlidi olub, əsasən körpə uşaqlarının çıxardığı səsi ifadə edir. Lüğətlərdəki "körpə uşağın çıxardığı səs" tərifi qısa və ümumi olsa da, vıq səsinin fərqli çalarları və kontekstə görə məna dəyişiklikləri mövcuddur.
Sözün mənşəyi onomatopoetikdir, yəni səsin özü əsasında yaranmışdır. Uşağın ağlama, narazılıq ifadə etmə, və ya nəyisə istəmə səslərinin ümumiləşdirilmiş təsviridir. "Vıq-vıq" kimi təkrarlanan formada istifadəsi səsin davamlılığını və intensivliyini vurğulayır.
Məna kontekstə bağlı olaraq dəyişə bilir. Misal üçün, "uşaq vıq-vıq edir" deyərkən sadəcə uşağın ağlamasını ifadə edirik. Ancaq "quş vıq-vıq edir" deyəndə fərqli bir səs təqlidi və fərqli bir məna yaranır. Bu halda "vıq" səsi quşun çıxardığı xüsusi bir səsi təsvir edir. Hətta "külək vıq-vıq edirdi" kimi ifadələrdə də küləyin çıxardığı xüsusi bir səsi ifadə etmək üçün istifadə edilə bilər.
Verilən nümunə cümləsində ("Yazgül (bələyi yırğalayaraq): – Nə var, a qoca kişi, vıq-vıq elə, bir görüm") "vıq-vıq elə" ifadəsi qoca kişinin nəsə söyüdəndən (yəqin ki, əsəbiləşərək) çıxardığı səsi təsvir edir. Bu halda "vıq-vıq" əsəbiyyət, narazılıq və ya tənqid ifadə edir. Yəni, "vıq" sözünün mənası yalnız körpə səsi ilə məhdudlaşmır.
Qısaca, "vıq" sözü səs təqlidi olaraq çoxşaxəli məna daşıyır və kontekstə görə müxtəlif səs və emosional çalarları ifadə edə bilir.