Vokalizm [lat. vocalismus] – dilçiliyin bir sahəsi olub, bir dilin sait səslərinin (vokalların) sistemini, onların artikulyasiya xüsusiyyətlərini (səs əmələ gətirmə üsulunu və yerini), fonetik xüsusiyyətlərini (məsələn, uzunluq, ton, diftonq əmələ gətirmə qabiliyyəti kimi), fonoloji xüsusiyyətlərini (məsələn, sait harmoniyası, saitlərin stressə bağlı dəyişiklikləri kimi) və bir-biri ilə olan münasibətlərini (məsələn, saitlərin bir-birini neytrallaşdırması, fonetik dəyişikliklər nəticəsində bir-birinə çevrilməsi kimi) öyrənən bölmədir. Sadəcə səssiz sistem deyil, saitlər sistemi və onların qarşılıqlı əlaqələrinin tədqiqini əhatə edir.
Vokalizmin tədqiqat obyekti yalnız saitlərin sadə siyahısı deyil; əksinə, onların dilin fonetik və fonoloji sistemində tutduğu yer, digər səslərlə (səssizlərlə də daxil olmaqla) qarşılıqlı əlaqələri, morfoloji və sintaksis funksiyaları da araşdırılır. Məsələn, bir dilin vokalist sistemindəki dəyişikliklərin sözlərin mənasına və qrammatik quruluşuna təsiri vokalizmin tədqiqat predmetinə daxildir.
Müxtəlif dillərdə vokalizmin xüsusiyyətləri fərqlidir. Məsələn, bir dildə geniş sait inventarı (çox sayda sait səsi) ola bilər, digərində isə saitlərin sayı az ola bilər. Bəzi dillərdə sait harmoniyası kimi hadisələr müşahidə olunur (məsələn, türk dillərində olduğu kimi), bəzilərində isə bu hadisə yoxdur. Vokalizmin tədqiqi müqayisəli dilçilikdə, tarixi dilçilikdə, fonetikada və fonologiyada geniş istifadə olunur. Dilə aid tarixi proseslərin izini sürərkən, sözlərin etimologiyasını araşdırarkən, dilin təkamülünü anlamaq üçün vokalizm vacib bir vasitədir.
Vokalizm haqqında elmi ədəbiyyatda geniş məlumatlar tapmaq mümkündür. Bu sahə üzrə aparılan tədqiqatlar müxtəlif dil ailələrinin vokalist sistemlərini müqayisə edir, fonetik və fonoloji dəyişikliklərin səbəblərini araşdırır və dilin inkişafında vokalizmin rolunu müəyyən edir.