Yaban sözü fars mənşəlidir və əsas mənası "çöl", "biyaban", daha geniş mənada isə "insan yaşamayan və ya az yaşayan yer" deməkdir. Lüğətlərdə verilən qısa izah, sözün əhatə etdiyi mənaları tam əks etdirmir. Yaban, sadəcə coğrafi bir məkanın təsviri deyil, həm də təbiətin vəhşiliyini, insan əlinin dəymədiyini, təhlükəli və bilinməyən bir mühitin simvoludur.
Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Məsələn, "yaban heyvanları" deyərkən, əhliləşdirilməmiş, vəhşi heyvanlar nəzərdə tutulur. "Yaban çiçəkləri" ifadəsi isə insan əlinin yetişdirmədiyi, təbii mühitdə bitən çiçəkləri bildirir. "Yaban əraziləri" ifadəsi isə insan məskənlərindən uzaq, əkinçiliyə yararlı olmayan, səhra və ya meşə kimi əraziləri ifadə edir.
Verilən nümunə cümləsində ("Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə-kəsmə eşidilirdi") "yaban" sözü, məskunlaşmış ərazilərdən uzaq, təcrid olunmuş bir yeri, insanlara nadir hallarda rast gəlinən bir ərazini bildirir. Köpəklərin hürüşünün "kəsmə-kəsmə" eşidilməsi, bu ərazinin genişliyini və səs dalğalarının yayılma xüsusiyyətlərini də vurğulayır.
Qısaca, "yaban" sözü, məkanın təsviri ilə yanaşı, həm də bir çox metaforik mənaları ehtiva edən çoxşaxəli bir leksik vahiddir. O, vəhşilik, təhlükə, bilinməyən, azadlıq kimi müxtəlif konsepsiyaları ifadə edə bilir.