Möhnətli sifəti, əsas etibarilə, dərddən, kədərdən, qüssədən və ya əziyyətdən məğlub olan, bu hisslərin təsirində qalan vəziyyəti ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "dərdi-kədəri olan; qəmli, qüssəli, kədərli, əziyyətlə dolu" kimi təriflənməsi mənasının tam dərinliyini əks etdirmir. Möhnətli sözü, yalnız müvəqqəti bir kədər və ya qüssə deyil, daha dərin, bəzən uzunmüddətli və həyatı əhatə edən bir acı və ya çətinlik hissini ifadə edir. Bu acı həm fiziki, həm də mənəvi ola bilər.
Etimalogiyasına nəzər salsaq, "möhnət" kökündən törədiyini görərik. "Möhnət" sözü öz növbəsində ağır iş, əziyyət, çətinlik mənalarını verir. Beləliklə, "möhnətli" sözü sadəcə kədərli olmaqdan daha çox, əziyyət və çətinliklərin yaratdığı kədəri, qüssəni, ümidsizliyi ifadə edir. Bu, bir növ "acı çəkmiş", "əziyyət görmüş" anlamını da özündə ehtiva edir.
Sözün cümlədə işlənməsinə nümunələr: "Möhnətli adam" ifadəsi ağır həyat sınaqlarından keçmiş, ruhu yaralanmış bir şəxsi təsvir edir. "Möhnətli günlər" deyəndə uzun müddət davam edən, çətinliklərlə dolu, xoşagəlməz bir dövr nəzərdə tutulur. Verilən nümunə cümlədə isə, "Bu möhnətli ana Cəmilin üzündən öpüb getdi" ifadəsi ananın keçirdiyi acılar, çətinliklər və bu acılara baxmayaraq, hələ də övladına qarşı duyduğu məhəbbəti vurğulayır. Ana yalnız kədərli deyil, həm də əziyyət çəkmiş, çətinliklərə tab gətirmiş bir qadındır.
Yekun olaraq, "möhnətli" sifəti, sadəcə kədər və qüssəni deyil, daha çox əziyyət, çətinlik və acıların yaratdığı dərin mənəvi və ya fiziki bir vəziyyəti ifadə edir. Sözün kontekstdən asılı olaraq, "əziyyət çəkmiş", "yaralı", "acıdan sınmış", "ümidsiz" kimi mənaları da ehtiva edə bilər.