Şənbə (şənbə günü) – İslam təqvimi ilə həftənin yeddinci və sonuncu günü, cümə günündən sonra gələn gündür. Etimologiyasına nəzər salsaq, farsca "şənbə" sözünün kökü "şəb" (gecə) felindən götürülmüşdür. Bu, həftənin son günü olaraq, yeni həftəyə hazırlıq mərhələsi, istirahət və dincəlmə vaxtı kimi qəbul edilən gecə ilə bağlıdır. Əslində, "şənbə" sözü "gecənin sonu" və ya "həftənin son gecəsi" kimi də tərcümə edilə bilər.
Müxtəlif mədəniyyətlərdə həftənin son günü fərqli adlar daşısa da, "şənbə" sözü əsasən müsəlman ölkələrində və onlara mədəni cəhətdən yaxın olan regionlarda işlənir. Xristian və Yəhudi ənənələrində həftənin son günü "bazar" və ya "günəş" (Sunday) kimi adlandırılır. Bu fərqli adlar həftənin son günü ilə bağlı fərqli inancları və mədəniyyət xüsusiyyətlərini əks etdirir.
Azərbaycan dilində "şənbə" sözü əsasən həftənin son günü barədə danışarkən işlədilir. Məsələn:
- Şənbə günü ailəmlə birlikdə parka getdik.
- Şənbə axşamı konsertə gedəcəyik.
- Şənbə səhəri erkən qalxıb bağçanı təmizlədim.
Verilmiş nümunə cümləsində ("[Yusif:] Uşaqlar, bilirsiniz, şənbə, nə təhər olsa, gedirəm") "şənbə" sözü konkret olaraq həftənin son günü kimi deyil, Yusifin getmək niyyətini bildirdiyi bir zaman nöqtəsi kimi işlənir. Bu, sözün kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə biləcəyini göstərir.